Plastic zonnecellen kunnen net zo’n hoog rendement halen als 'klassieke' zonnecellen van silicium. Aan de hand van theoretische modellen hebben onderzoekers van de FOM-focusgroep aan de Rijksuniversiteit Groningen, samen met een collega van de Universiteit van Denver, laten zien welke wegen naar de 'Next Generation' plastic zonnecellen kunnen leiden.
Plastic zonnecellen hebben een paar belangrijke voordelen boven gewone zonnecellen van silicium. Ze zijn goedkoop te maken uit eenvoudige grondstoffen, licht en flexibel en dus te verwerken in bijvoorbeeld kleding of rugzakken. Maar de opbrengst is niet zo geweldig; waar de gangbare zonnepanelen zo'n vijftien tot twintig procent van het zonlicht in energie omzetten, blijven plastic zonnecellen nu nog ruim onder de tien procent steken.
"Er heerst een soort minderwaardigheidsgevoel onder wetenschappers die aan plastic zonnecellen werken", zegt hoogleraar organische chemie aan de Rijksuniversiteit Groningen prof.dr. Kees Hummelen, een van de pioniers van de plastic zonnecel. "Ze denken dat hun zonnecellen nooit zo goed worden als die van silicium." Rendementen boven de veertien procent lijken onmogelijk, zeggen veel deskundigen.
Het resultaat van alle berekeningen is een artikel dat omschrijft aan welke voorwaarden nieuwe materialen voor plastic zonnecellen moeten voldoen. Hoe die materialen er precies uitzien, is nog niet bekend. "Daar zijn we natuurlijk mee bezig", zegt Hummelen. "Maar dat is een enorme zoektocht. Daarom hebben we dit nu gepubliceerd, zodat zoveel mogelijk andere onderzoeksgroepen kunnen mee zoeken." De berekeningen laten zien dat een plastic zonnecel met een rendement van meer dan twintig procent goed mogelijk is. "Het betekent dat ze zelfs beter kunnen worden dan silicium zonnecellen", lacht Hummelen. Hij wijst op een schoudertas met een plastic zonnecel zo groot als een A4-tje erop. "Daar kan je nu net je iPod mee opladen. Met de Next Generation plastic zonnecellen moet je laptop erop kunnen lopen."